Bu blogu acali 3 aydan fazla olmus ama hic bir sey yazmamisim bir tane yazi yazmisim, hepinizi yeniden whatsapptan, emailden , yer yer de facebook ve twitterdan trollemeye devam etmisim, tam da bana gore bir hareket, cunku duzen ve devamlilik hic bir zaman benim gobek adim olmadi.
Her gun her gun blog yazan insan sekline de cok bayiliyorum acikcasi, nasil yapiyor ya anlamiyorum, her gun kalk yazacak konu bul (kaliteleri tartisilir tabi) onu usenmeden yaz ciz resimlerle susle, daha da usenme tum sosyal medya ortamlarinda paylas: cok coolsan ve profosyonel bir konu uzerine yaziyorsan kose yazisi paylasir gibi, az coolsan bu isi hobi olarak yapiyorum diyorsan ‘yeni blog yazim’ gibi etkili bir statu paylasimiyla, trolcuysen ‘arkadaslar, yazimi okursaniz sevinirim’ diye tek tek hepimize mesaj atmak suretiyle, sonra blog ve sosyal medya yorumlarina tek tek geri don. vay arkadas, tam zamanli bir is bu bence. Bazilarinin ustelik isi gucu hatta aileleri var, iste bu insanoglu takdir edilmez mi, alnindan opulmez mi be!
Ben iste yukarda bahsi gecen insan modeli degilim, her gun kalkip o gun yapacak bir seyler bulup ve o buldugum seyleri yapmaya heveslenip de yapiyorsam (ki cogu zaman genelde ya yarin da isim yok benim yarin yaparim diyerek ertelerim, iste bu tam da benim gobek adim) o gun kutsanmis bir gundur. Simdi cok tembelmisim gibi bir izlenim olusturmus olabilirim katiyen oyle degilim demiycem kanimda var ama bir gunde kalk spor yap, bir seyler oku, dizi izle , internet trollugu yap, is basvurusu yap, linkedin’de ki arkadaslarinin profillerine bakip bakip kahrol , bir de yemek yap hop gun bitiyor, dogrusu pek de hareketli bir insan sayilmam.
Tembellikten ziyade blog yazmak bence bir motivasyon meselesi, hayata hadi en olmadi yazdigin seye cok motive olman gerek, beni genel olarak motive eden bir sey yoktur bu hayatta, bazen brad pitt’e bakip motive oluyordum, dunyada guzel seyler olduguna ve Tanri’ya inaniyordum, simdi o da yaslandi arkadas, (zaman hepimizin pesinde) motivasyonum kalmadi. dolayli yoldan motive olsam diyorum; blogculuktan para kazanildigi gercegini de ben anlamakta hala gucluk cekiyorum, un desen benim yazilarimi hepi topu arkadas cevremdeki on kisi okuyacak, yani ordan da bir yere varamam. Iste sig ve cig olmak gercekten cok zor bir sey, kendine sebep bulmak zor cunku.
Gelgelelim tembellik, arti motivasyon eksikligi yuzunden blog yazmanin bana gore bir is olmadigina karar verdim. blogculuk benim kanimda yok, ama bakalim bence bir sure daha denenebilir, kisfmet!